Sorry lieve mensen, niet op maandag, ik maak er een zooitje van. Gelukkig is Carolien wel heel trouw. Mijn nieuwe laptop blijkt echt een ramp te zijn. Ik moet een half uur wachten voordat hij eindelijk is opgestart en daarna stopt hij er om de haverklap mee, welke browser ik ook gebruik. Voel me een beetje ten einde raad. Met heel veel geduld kom ik vast tot een oplossing. Maar dat geduld heb ik even niet, want in ren en vlieg modus. Al weken. Ik hoop dat jullie maar vooral Carolien me kunnen vergeven. 

xxxx

Hallo Carolien, 

Wat een heerlijk moment van bezinning even een brief aan jouw tikken.
Eerder schreef ik al over behoefte aan rust, een pas op de plaats, even helemaal niets. Maar ik lijk iedere keer precies het tegenovergestelde te doen. Toch heb ik vrijdag een avondje niets gedaan. En dan voel ik me meteen weer schuldig. Want zo vaak ben ik niet in Rotterdam tijdens het weekend. Dus als ik hier ben, ben ik dan eigenlijk niet verplicht om die tijd met vrienden door te brengen? 

Ik kon de behoefte om vrienden uitnodigen onderdrukken en ben lekker enveloppen gaan versieren voor mijn snailmail vriendinnetjes all over the world. (over hen schreef ik ook al eerder) Een heerlijk nutteloze bezigheid. En ik weet dat het gewaardeerd wordt.
Want zij doen zelf ook altijd hun best om van de enveloppen mini artworks te maken.

Zaterdag moest ik echter vroeg uit de veren voor het zomerfeest van een van mijn werklocaties. Mijn collega had geroepen dat wij het samen wel zouden presenteren (zodat we niet hoefde op te treden) maar uiteindelijk kon zij niet, gingen alle optredens niet door en stond ik het in mijn eentje te presenteren. Heel fijn. Daarna als een gek door naar een vriendinnetje die modellen nodig had voor een fotoshoot. Ze wilde een jaren 50 pin-up girl achtige sfeer neerzetten met vooral heel veel ijsjes en moest daarbij aan mij denken. Uhhh oke, Nu had ik haar sowieso al veel te lang niet gezien. En is het altijd fijn om creatieve mensen om je heen te hebben. Dus hop in de trein. 

Op de terugweg reed ik bijna langs de liefde, dus toch maar een paar haltes blijven zitten om nog even samen te kunnen eten.

Ondertussen ben ik ook nog geslaagd voor mijn examen Nederlands. Ik kan het zelf bijna niet geloven. Ik weet dat ik nog de nodige d en t fouten maak. En krijg ook regelmatig commentaar dat mijn spaties iets te gretig gebruikt worden. Had dus verwacht dat ik het onderdeel spelling niet zou halen. Maar kennelijk was ik met spreken, luisteren en lezen zo goed dat het gemiddelde uiteindelijk goed genoeg was. (Eigenlijk heb ik geen idee hoe ze het precies berekenen).

Morgen met Blogpraat ben ik er trouwens al weer niet. Tori Amos is in town. En een vriend had een extra kaartje gekocht. Nu vind ik Tori op cd best leuk, maar live is het het meest vreselijke concert geweest waar ik ooit geweest ben. Ik geef haar dus een herkansing. Ben heel erg benieuwd of ze me dit keer wel weet te raken. 

Hoe was jouw week? 

En uhhh leuk trouwens dat verhaal over je tattoo. Als je verhalen achter tattoos weet gaan ze als vanzelf meer leven. De mijne is eigenlijk niet zo heel mooi. Veel te dik gezet. En toch ben ik er blij mee, misschien wel juist daarom. Maar daarover later meer. Voor nu hoor ik mijn kussen heel hard mijn naam roepen. Ik denk dat ze met gemist hebben. 

Liefs, 

Laura  

En ze schreef terug. Ik blijf me erover verbazen :)

...................................................................................................................................................................

Hi Laura, voor mij hetzelfde, * heerlijk moment van bezinning om een brief aan jou te tikken. Alleen bij mij denkelijk alweer in stukjes, omdat ook de maandag zich zo opdeelt.
Ik heb je brief klaargezet zodat ik in ieder geval een begin kan maken en er in de loop van de dag, het begin van de avond, verder aan kan schrijven.

Zometeen eerst naar, hoe heet dt in tegenswoordig Nederlands, Afvalscheidingsstation geloof ik. Vroeger noemden we dat de stort of de vaalt.
Er staat een en ander aan zakken plastic en glaswerk wat ik, omdat ik in de binnendorpsekern woon, cq voetgangersgebied, maar zeer sporadisch aan de ophaaldienst kwijt kan.
Hier zijn geen containers voor plastic etcetera in de buurt, en zelfs voor de gewone vuilnis moet ik een flink endje lopen.
Dat plastic mag één keer in de twee weken aan de straat, maar dan na 22.00 uur en vóór 07.00 uur en dat lukt mij bijna nooit.