donderdag 16 februari 2012

Keuze WOT # 7

Ik ben 10 en ik weet al precies hoe de wereld eruit gaat zien, later als ik groot ben. Als ik nu goed mijn best doe op school dan ga ik strakjes net als Elise studeren voor recreatie medewerkster in Utrecht. Want dat lijkt me zo'n leuk beroep. Ik kan er alles in kwijt wat ik leuk vind. Theater, creativiteit, werken met kinderen, ja dat wil ik! En dan ga ik daarna trouwen en kinderen krijgen.

Ik ben 12 en voordat ik kan gaan studeren in Utrecht moet er nog een middelbare school gekozen worden. Die stap had ik even over geslagen. Gelukkig heeft mama een idee, de agrarische school, een paar dorpen verder op, is dat niet iets voor mij? Ik weet niet precies wat dat is, en mijn vriendinnetjes gaan allemaal naar andere scholen, maar zodra ik daar een voet over de drempel heb gezet ben ik verkocht en heb ik gekozen. Hier ga ik naar school, wat mijn vriendinnetjes ook doen of zeggen. 

Ik ben 16 en ik wist het allemaal zo zeker, ik zou naar Utrecht gaan. Maar als ik kijk wat ik met mijn profiel allemaal kan begint het te duizelen. Er zijn zoveel beroepen die ik uit zou kunnen voeren, zoveel mogelijke levens, hoe weet ik nu welk van deze mogelijkheden het beste voor me is? Laat ik maar gewoon naar Utrecht gaan, me vasthouden aan de keuze die ik maakte toen ik 10 was, ik wil dit tenslotte al bijna de helft van mijn leven. Maar als ik in Utrecht ga kijken verzuip ik in de sfeer daar, bovendien bellen die luitjes maar niet terug, misschien moet ik iets anders gaan doen. Sociaal Cultureel Werk, is dat niet iets voor mij? En dat kan gewoon in Rotterdam. 

Ik ben 17 en ik heb het best mogelijke leven gekozen dat er maar te kiezen viel. Sociaal Cultureel Werk is mij op het lijf geschreven. Soms dan ben ik boos, heb ik hier nu al die jaren voor op mijn tenen gelopen, dit hoorde toch boven mijn niveau te zijn? Ik was toch een dom meisje? Waarom gaat dit mij dan zo makkelijk af? Maar verder voel ik me als een vis in het water. Misschien durf ik binnenkort zelfs wel uit de kast te komen. 

Ik ben 19 en mijn leven is een zooitje. Maar niet door keuzes die ik maakte. Men zegt dat niet kiezen ook een keuze is maar ik geloof niet dat dat hier iets mee te maken heeft. Anderen hebben voor mij gekozen. En dus leef ik nu van dag tot dag uit een rugzakje. Ik moet mezelf wel aardig vinden nu, want ik ben alles wat ik heb. 

Ik ben 20 en heb een vriendinnetje, toch maak ik de keuze om voor drie maanden weg te gaan naar het buitenland. Dit was mijn droom toen ik tien was. Recreatie medewerkster maar dan in luxe hotel resort aan de Griekse kust. Met haar hou ik weinig rekening, ik ken haar nog niet zo goed en wil het haar niet mijn hele leven nadragen als ik straks spijt krijg als ik niet gegaan ben. 

Ik ben 21, geworden op Griekenland. Mijn verjaardag hier was heel bijzonder, iedereen had er zoveel werk van gemaakt. Ik weet een ding, nu ik zo gewend ben aan al deze vrijheid wil ik niet meer terug naar huis. Maar waar moet ik dan heen? Het vriendinnetje vraagt of ik bij haar wil komen wonen. Ik weet het niet, misschien moet ik dat maar doen, ze is hier een maandje op bezoek geweest en dat ging goed, waarom zou dat langer niet goed gaan? En wat voor een werk moet ik eigenlijk gaan doen als ik strakjes terug ben? Vriendinnetjes zijn op een BSO gaan werken. Zal ik dat ook maar een tijdje gaan doen? Tot ik weet wat ik echt wil?

Ik ben 25 en vraag me af wat ik nu met mijn leven moet. Mijn relatie is niet zo heel goed, maar ik denk dat het mijn enige kans op kinderen is. Ga ik blijven, ongelukkig worden maar wel met kinderen? Of ga ik weg, met een kans op geluk maar dan wel zonder kinderen? Ik durf de keuze niet zo goed te maken. Gelukkig maakt het vriendinnetje de keuze voor mij. "Misschien moet je maar weg gaan schreeuwt ze in een woede aanval" en mijn keus is snel gemaakt. Misschien moet ik dat maar doen ja! Ik bel een van mijn beste vrienden en drie maanden later woon ik met hem. 

Ik ben 29, ik heb al best wat keuzes gemaakt, of keuzes niet gemaakt en er zullen best nog wel wat keuzes bij komen die ik dan wel of niet zal maken. Soms dan hoop ik nog steeds dat ik op een dag wakker word en dat ik dan precies weet wat ik worden wil, of wat ik moet met de rest van mijn leven. Maar eigenlijk weet ik dat best wel al een beetje. Ik wil een succes maken van www.sprookjesjuf.nl. Die kinderen, ach die gaan waarschijnlijk niet meer komen, maar dat geeft niet, zonder ben ik ook heel gelukkig. En dat huwelijk? Ik weet niet waar ik op mijn tiende dat malle idee vandaan haalde, misschien is mijn leven anders geworden dan ik toen dacht, misschien zal mijn leven anders worden dan ik nu denk. Maar dat geeft niet, ik heb nog een eindje voor de boeg, maar ik ben mans genoeg! 


9 opmerkingen:

  1. Jee, indrukwekkend mooi dat je je keuzes hier wilde delen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie persoonlijke WOT! En herkenbaar, ik ben ook 29, heb wel een kind maar ik weet ook nog steeds niet wat ik verder wil met 'de rest van mijn leven' maar misschien is dat ook te groot en moeten we gewoon beginnen met ieder moment doen wat we het leukste vinden om te doen.. En je sprookjesjuf site is geweldig! En kinderen.. je hebt nog even toch? Een vriendin van mij heeft op haar 42 ste nog een kind gekregen.. Je weet nooit wat het leven nog voor je in petto heeft..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoeveel overeenkomsten gaan wij nog hebben? Zelfde naam, zelfde leeftijd, zelfde "wat moet ik nu eigenlijk met de rest van mijn leven" gevoel.

      Dank je wel overigens voor het compliment over de site, ben er zelf ook erg blij mee, en met Roelien, de heldin die hem voor me maakte ook natuurlijk.

      Ik sluit ook niets uit wat kinderen betrefd, maar ik ga er niet meer vanuit.

      Verwijderen
  3. wauw!!
    wat een gewegig mooie en persoonlijke blog!!
    otroerend vind ik het!
    het leven op zich is al een keuze.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was dus precies de reden waarom ik twijfelde of ik hem wel of niet moest plaatsen, misschien net iets te persoonlijk. Maar uiteindelijk won mijn drang mee te doen met de WOT het :P

      Verwijderen
  4. Mooie bijdragen,... en er blijft nog genoeg te kiezen over. Andere dingen dan je verwacht misschien.

    BeantwoordenVerwijderen