Er is al zoveel gezegd en geschreven over vriendschappen. Dingen die allemaal waar lijken. Zoals dat je steeds minder vrienden hebt naarmate je ouder word. Echte vriendschappen, doen mensen er dan vaak nog een schepje boven op. Want kennelijk is er onderscheid in "echte" vriendschappen en nep vriendschappen. Een onderscheid dat de meeste mensen benoemen als vrienden en kennissen. Ja, kennissen genoeg, maar vrienden, echte vrienden bedoel ik dan, die heb ik steeds minder. Een zin die ik nu toevallig zelf verzin, maar die ik zo over had kunnen nemen uit een damesblad. Daarna volgt dan vaak een zin dat de acteur of actrice van in de 50, want die zeggen dit soort dingen graag en veel, zijn of haar vrienden op de vingers van een hand kan tellen.
Ik kan daar weinig mee. Ik weet niet zo goed wat het onderscheid is tussen een vriend, een echte vriend of een kennis. Is iedereen die je kent maar waar je niet mee bevriend bent een kennis? Of moet je toch een bepaalde band met iemand hebben voordat je iemand tot je kennissenkring kunt rekenen? Moet je bijvoorbeeld bij elkaar op de koffie geweest zijn? Of is een oud collega of de buurvrouw van je moeder ook een kennis? En hoe zit het dan met de mensen waar je ooit mee bevriend was, maar waar de vriendschap mee is over gegaan? Of in ieder geval de intensiteit waarmee die vriendschap beleefd word. Is dat dan een ex vriend? en als je dan weer wel vrienden word in een latere fase van je leven ben je dan een ex ex vriend?
Het zijn mij te veel voorwaarden allemaal. Ik geloof dat rond mijn leeftijd de standaard is om 5 vrienden te hebben. Maar dat minder eigenlijk vrij normaal is. Ik denk dat ik er een stuk of 15 heb. Echte vrienden, waarvan ik weet dat ze mij accepteren zoals ik ben en die ik accepteer zoals zij zijn. Sommige ken ik meer dan de helft van mijn leven. Andere ken ik een jaar of 4. Met sommige deel ik lief en leed, met andere deel ik dezelfde interesses. Sommige bel ik nooit. Andere spreek ik bijna dagelijks. Ik hoef niet met iedereen hetzelfde te delen of evenveel om deze mensen als mijn vrienden te beschouwen, maar ik weet dat ze er zijn, en waarschijnlijk altijd zullen blijven zijn. Omdat we onderdeel van elkaars geschiedenis zijn. En dat is een prettig idee.
Dank jullie wel voor jullie bestaan. Jullie weten wie je bent!
vrienden komen dichtbij,mogen van mij ook ichtbij komen, en dat zijn er idd niet heel veel.
BeantwoordenVerwijderenkennissen krijgen van mij de ruimte niet
Tja, je weet het niet, schrijf je, maar wat je schrijft, daaruit blijkt dat je het wel weet. Vrienden zijn er. Als jij dat wilt, als jij dat nodig hebt. Niet allemaal hetzelfde, gelukkig maar!
BeantwoordenVerwijderen