maandag 12 november 2012

Lezers?


Als het bij #blogpraat (een wekelijkse twitterchat over bloggen) gaat over hoe je meer bezoekers naar je blog kunt trekken, zijn er een aantal mensen die beweren dat ze niet bloggen voor bezoekers.
Ik zelf heb dat ook lang geroepen. Maar als ik heel eerlijk ben is dat niet waar, en geloof ik dat van andere bloggers eigenlijk ook niet.

Want zijn wij bloggers niet gewoon een volkje dat het eigenlijk best leuk vind om gelezen te worden? Natuurlijk vinden we het ook ongemakkelijk als u, als lezer, ons daarmee confronteert. Praat er niet over op feestjes, schep er niet over op tegen uw vrienden als we er naast staan, daardoor voelen we ons ongemakkelijk, maar alsjeblieft, lees ons wel. En laat ons weten dat u ons leest door commentaar te leveren over hetgeen we schreven, het liefst een beetje verpakt in aardige woorden.

Het feit is, dat we het niet zouden publiceren als het niet de bedoeling was dat het gelezen zou worden. Dan zouden we wel schrijven in ons lief dagboek, net als vroeger, en dat afsluiten met een slotje al dan niet digitaal. Maar nee, wij kiezen ervoor dat iedereen met een internetverbinding ons zou kunnen vinden, ons zou kunnen lezen. Natuurlijk weten we dat niet iedereen ons zal lezen, natuurlijk zijn er mensen waarvan we liever niet hebben dat ze ons lezen. Maar door helemaal niemand gelezen worden? Nee dat willen we niet, dat lijkt ons verschrikkelijk. Want ergens zijn we arrogant genoeg om te denken dat we iets kunnen veranderen, dat we u informatie kunnen geven, of een kijkje in ons leven. En dat u dat heel interessant vind, dat u heeft moeten glimlachen, of een wijze les heeft geleerd, gewoon alleen omdat u onze woorden las.

Een blogger die zegt niet te schrijven om gelezen te worden is als een schrijver die zegt dat publicatie totaal onbelangrijk voor hem is, en dient daarom gewantrouwd te worden.

6 opmerkingen:

  1. Natuurlijk is het leuk om gelezen te worden al zal ik mijn laatste blog over Raapstelen echt aan niemand aanraden. Echt niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lekkere reclame, ik wilde het net gaan lezen....

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb het mij al vaak afgevraagt.
    Waarom blog ik?

    Ik wil dingen delen op die manier, het heeft iets aangenaams.
    Als ik dingen wil delen wil ik natuurlijk dat het gelezen word.
    Toch zit er een grens op. Mijn blog kan je niet terugvinden via google, en met een reden. Veiligheid. Ik ben best open en eerlijk op mijn blog en die kwetsbare houding kan niet bij iedereen.

    Maar de mensen die de link hebben, ja, daarbij hoop ik wel dat ze het lezen. Een reactie af en toe is handig, het geeft bevestiging en dat hebben we allemaal nodig. Weten dat je interessant genoeg bent. (Yeey aan ons ego.)

    Het alleen voor jezelf schrijven kan ik dus ook nooit plaatsen wanneer iemand dat beweerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Natuurlijk is het leuk om gelezen te worden. Maar of ik daarom schrijf?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Misschien schrijf je niet om gelezen te worden, maar je publiceert hetgeen je schreef wel om gelezen te worden. Als je echt oprecht alleen voor jezelf schrijft hoef je het niet op een blog te plaatsen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goed punt.

      Hier gaat het ook zo. Ik schrijf alleen voor mijzelf in mijn 'dagboek'. Maar dat blijft dan tussen mij en het papier. Bij een blog publiceer je uiteindelijk wel om gelezen te worden.

      Verwijderen