OnsLotte heeft een gitaar gevonden bij het grofvuil. Een mooie roze Fender Squier.
Voor de mensen die weinig met gitaren hebben, dat is cool, zelfs wel een beetje heel erg cool!
Fender is een van de ultiemere gitaarmerken, een Squire is daar het goedkopere zusje van. (en dit exemplaar dan daar weer een goedkoop zusje van, maar dat mag de pret niet drukken)
Het is in ieder geval een hele vette beginnersgitaar. Nu wil het toeval dat OnsLotte niet bepaald een beginner te noemen is. Bovendien heeft ze al een hele verzameling gitaren. Dus appte ze of ik de gitaar misschien wilde hebben. Hoera!!! U begrijpt dat ik daar geen twee keer over na hoefde te denken. Natuurlijk wilde ik dat.
Als ik hem kom ophalen slaat onze fantasie een beetje op hol. Want wie zet zoiets nu bij het grofvuil?
Hij was vast van een meisje, en dat het dan uitging met haar vriendje. Ze hadden vreselijke ruzie gekregen en wilde elkaar nooit meer zien. Het zat namelijk zo, dat vriendje, die had nooit eens tijd voor dat meisje. Hij verwaarloosde haar eigenlijk een beetje. Zodat hij bier kon gaan drinken met zijn vrienden, en oefenen met zijn band. Om dichter bij hem te komen had ze toen een gitaar gekocht. Maar het hielp helemaal niets. Hij had het eigenlijk alleen maar irritant gevonden. Dat maakte haar verdrietig, en de zanger van de band die zag dat. Hij wilde haar troosten, en van het een kwam het ander. Ze gingen vreemd met elkaar. Dat kun je dat meisje natuurlijk niet echt kwalijk nemen, met zo'n vriendje die je niet eens ziet staan. Maar dat vriendje die dacht daar anders over. Want dat was eigenlijk best wel een beetje een klootzak. Dus die was heel boos geworden, en had geschreeuwd en haar van de een op de andere dag op straat gezet. Dat meisje was natuurlijk heel lief, daarom had ze ook een roze gitaar gekocht. Zij voelde zich heel erg schuldig, en durfde daarom niet meer bij dat vriendje aan te bellen om haar spullen op te halen. Bovendien had ze eigenlijk helemaal niet van gitaarspelen gehouden. Dat vriendje had haar spullen al die tijd gehouden, maar het was nu al tweer jaar uit, en nog steeds was ze niet langsgekomen, daar had hij natuurlijk eigenlijk wel een beetje op gehoopt. Hij wist niet dat zij alweer een nieuwe relatie heeft en eigenlijk nooit meer aan die gitaar dacht. In een dronke bui waarin het lijkt alsof je ineens allerlei knopen kunt doorhakken die anders niet door te hakken lijken had hij al haar spullen bij het grofvuil gezet. Opgeruimd staat netjes. Als hij niet dronken was geweest had hij wel gesnapt dat hij hem op Marktplaats had kunnen verkopen, aan een ander meisje dat wel van gitaarspelen hield. Maar dat meisje dat dan die gitaar via Marksplaats zou komen kopen zou vast ook een heel lief meisje zijn. En dan zou ze verliefd op hem worden, terwijl hij eigenlijk gewoon een klootzak is die harten breekt. Want binnen een maand zou het nieuwe er weer vanaf zijn en zou hij ook geen tijd meer hebben voor haar.
Het is dus eigenlijk maar goed dat het zo niet in gegaan, en dat hij in een dronkenbui zijn spoken uit het verleden bij het grofvuil heeft gezet. Het is maar goed dat OnsLotte die gitaar vond, en dat ik hem nu heb. Want je kunt wel nagaan hoeveelgebroken harten we hiermee voorkomen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten