Wat is dat nu? Vorige week hadden ze bij deze cursus stenen mokken aangeboden, nu staan er ineens plastic bekertjes. Gelukkig ben ik op deze locatie kind aan huis en weet ik zelf waar de mokken staan. Snel dus maar zelf een mok gepakt. Want plasticbekertjes vind ik echt vette onzin. Aan het eind van de cursus werden we gevraag tips en tops te geven aan de cursusleidster, toch maar even "geklaagd" over de plastic bekertjes. (daardoor was mijn briefje ineens een stuk minder anoniem en direct naar mij te herleiden, nu ja dat moet dan maar)
Voor de lunch heeft zusje boterhammen voor me gesmeerd, netjes in een plastic zakje. Tja weggooien omdat ik geen plastic wil gebruiken vind ik dan weer wat ver gaan, ik pak ze aan en peuzel ze op.
Eten bij shopvriendin. Ik informeer nog even naar de hoeveelheid plastic die ze gebruikt heeft om deze maaltijd te bereiden. "Alles zat in plastic, hoezo?", is het verbaasde antwoord van shopvriendin op deze vraag. Ai!
Daarna door sjezen naar de cabaretvoorstelling van OnsLotte. Even wat ik bang dat dit zo'n gelegenheid was waar in de pauze gebruik gemaakt zou gaan worden van plasticbekertjes. Gelukkig was dat niet het geval en krijgen we onze jus d'orange in echte glazen. Shit! Niet van te voren gezien de jus d'orange komt dan weer wel uit een plastic fles. Volgende keer maar thee bestellen, daar kan minder aan mis gaan.
Zaterdag
Toen ik op mijn missie wad om nieuwe plantenbakken te scoren, in het plastic werd ik staande gehouden door iemand die graag een praatje wilde maken. De winkels sloten en ik kon niets meer kopen. Geen nieuw plastic dus. Hoera!
Tot vriendje bij wijze van verassing voor de deur stond met pakjes thee en chocolade, verpakt in jawel, plastic. Ik kan mezelf heiliger voor gaan doen dan dat ik ben. Maar ik heb het open gemaakt en opgepeuzeld. Natuurlijk had ik twee dagen kunnen wachten, maar dat voelde ineens zo hypocriet.
Twee radijsjes van mijn balkonnetje geoogst. Weet ik tenminste zeker dat het niet met plastic in aanraking is gekomen. Verder heb ik de hele week ook al gekookt met kruiden van eigen balkon. Volgens OnsLotte is het niet goed om je eten in de stad zelf te kweken want uitlaatgassen en zo. Ik betwijfel of dat erger is dan landbouwgiffen. Maar dat terzijde.
Zondag
Na de Yoga les worden we getrakteerd op een kopje thee. Gelukkig uit een plastic bekertje. Als ik door de stad terug naar huis loop voel ik allerlei plastic verleidingen aan mij trekken. Maar ik trap er niet in. Ik loop naar huis! Ik ga voor veilig. Denk dat ik de deur vandaag niet meer uit kom. Dan kan er tenminste niets meer misgaan. Want ik vind het allemaal leuk en aardig hoor, dat goed zijn voor het milieu, en ik zal zeker een aantal dingen blijven volhouden.
*Zelf een bekertje mee nemen bij gelegenheden waar het risico is dat je uit wegwerpbekertjes moet drinken.
*Mezelf om de dag met een stukzeep en een washandje wassen en niet meer iedere dag met douchegel.
*In de supermarkt beter opletten of er ook alternatieven zijn die niet in plastic verpakt zijn
Maar helemaal plastic vrij leven voor altijd? Dat gaat me nooit lukken. Ik zou dan echt alles zelf moeten bakken en bereiden, nooit meer iets kant en klaar mogen kopen. Waar moet ik de tijd vandaan halen? Plastic minderen? Geen probleem! Maar plastic mijden? Ik geloof dat ik daar heel erg ongelukkig van zou worden. En dan uiteindelijk gewoon maar helemaal niet meer ga eten omdat het zo lastig is om bijvoorbeeld een brood te vinden dat niet in plastic is verpakt. En dat, lijkt me dan weer niet helemaal de bedoeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten