Ik heb helemaal niets met getallen. Sterker nog, ik heb er eerder iets tegen. zodra ik een reeks getallen zie breekt het zweet me uit. Want stel je voor dat iemand verwacht dat ik iets met die getallen doe. HELP!
Ik had dan ook heel lang geen lievelingsgetal. Wat is er nu leuk aan een getal? Je kunt een lievelingskleur hebben, of een lievelingsdier, een lievelingszanger of zangeres van mijn part een lievelingsgerecht, kunstenaar of architect, maar een getal? Toen ik 8 was vond mijn buurmeisje dat het zo niet langer kon. Ik had een lievelingsgetal nodig dat meteen dienst kon doen als geluksgetal. Ik weet nog hoe ik haar niet begrijpend aan keek. "Dan doe je je leeftijd maar", besloot mijn buurmeisje. En dat deed ik. Zodoende is 8 nog steeds mijn lievelingsgetal, of 88, nog beter! Ondertussen geloof ik echt dat 8 een mooier getal is dan bijvoorbeeld 3of 6,6. Ik roem de vorm en de oneindigheid (in vorm) van het getal en verdedig het zelfs tegen malle mensen die bijvoorbeeld PI of zoiets onzinnigs als lievelingsgetal hebben.
Toch kreeg 8 zondag een klein beetje concurrentie. En wel van het getal 31,26. Ik proef het bijna op mijn tong, kan ervan in extase raken, 31,26. Mooier nog dan 32.31 (2009) of 33,29 (2010). Want 31,26 zit alweer een klein beetje dichter bij 30. En hoewel 30 worden met angst aan jaagt is de 5 km in 30 minuten uitlopen mijn streven. Zondag, tijdens de Ladiesrun deed ik er 31,26 minuten over, mijn persoonlijk record, mijn trots!
Ladiesrun Rotterdam 2012 | Uitslag Laura Renes
Zou ik dat ook nog halen? Nuh... toch maar niet.
BeantwoordenVerwijderen