dinsdag 19 juni 2012

E-mail

Toen ik stage liep bij een jongerencentrum vroeg mijn stagebegeleider om mijn e-mail adres. Ik vond dat toen een beetje een vreemde vraag, e-mailen was iets dat ik voor de lol deed, niet bepaald iets waarbij ik dacht aan mijn stagebegeleider. Het was een draak van een man die mij ieder stagegesprek aan het huilen kreeg. Maar ik was een braaf meisje dus gaf mijn e-mail.Caja_Artemis@msn.com.

Waarom heb je geen e-mail adres met je eigen naam? Vroeg mijn begeleider, je heet toch geen Caja, of wel soms? Ik legde uit dat iedereen een nickname had, dat onze ouders dat wel zo veilig vonden op internet. Maar de man wist van geen ophouden, ik had een zakelijk e-mailadres nodig met mijn eigen naam. Dat stond, beter. Ik was het natuurlijk hartgrondig met de man oneens. Hoezo een zakelijk e-mail adres? Was ik zakelijk dan? Ik droeg toch ook geen mantelpakje? Nee, zakelijk was iets dat ver van mijn bed stond, waar ik later nog wel eens over wilde nadenken, maar nu zeker niet!

Toen ik mezelf een stagiaire hoorde aanraden om een wat zakelijker e-mailadres aan te maken omdat lovleygirrrlllyyyy1993@live.com nu niet bepaald representatief is als je bijvoorbeeld een sollicitatiebrief wilt versturen verbaasde ik mezelf misschien nog wel het meest.

Kennelijk vind ik dus toch dat bepaalde adressen niet kunnen. En niet alleen bij die stagiaire betrapte ik mezelf daarop. Toen ik van een jeugdvriendinnetje zag dat ze nog steeds voornaam+loves+achernaam jongen waarop ze stiekem verliefd was@hotmail.com gebruikte, ook al is ze lang en breed getrouwd met iemand met een totaal andere achternaam vond ik dat ook een beetje stom. En vooral heel erg puberaal eigenlijk. Hoewel mijn Caja_Artemis adres even oud is als dat van haar vind ik dat dan weer wel kunnen, ook nu nog. Natuurlijk heb ik voor zakelijke dingen inmiddels een professioneel adres, met mijn voor en achternaam. Maar ik voel me nog steeds verbonden met Caja_Artemis, het is een deel van mij geworden.

Misschien is dat wel waarom ik inmiddels vind dat je zorgvuldig om moet gaan met welk adres je voor welk doel gebruikt. Het heeft tenslotte alles met imago te maken. Met wie je bent, of wilt zijn. Wat je identiteit is of zou moeten zijn. En hoe serieus zou jij loveleygirllllyyyyy1993 op de werkvloer nemen? Juist dus!

6 opmerkingen:

  1. yep je hebt helamaal gelijk!
    en? al wat verzonnen? ik zit vast
    honger overvloed nee te serieus..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat vond ik dus ook van het onderwerp "bloggen".
    Ik denk dat het meer "feel good" onderwerpen moeten zijn.
    Maar of dat ons nu een stap dichter bij brengt.

    Misschien is "goed gevoel" een goed eerste thema?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kan je redenering helemaal volgen, en heb bijgevolg dus ook meer dan één e-mailadres :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ja goed gevoel is wel wat mss
    even laten bezinken
    ik ben je aan het linken wat zet ik als naam?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Of antwoorden op van die onmogelijke vragen, als "wat zou je doen met een miljoen", "ben je liever doof of blind", "hoe zou de wereld eruit zien als je kon toveren?" je kent ze wel.

    Miss Artemis of Laura, wat je zelf het leukst vind.

    Oh ik zal je terug linken als ik uitgezocht heb hoe dat hier ook alweer werkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja, ik heb net als Anna meerdere emailadressen. Voor elke doeleind gebruik ik een ander. Meestal gebruik ik mijn 'gewone' met voor- en achternaam.

    BeantwoordenVerwijderen