Als ik in de trein zit en wat voor me uit zit te dromen zie ik ineens een zebra in het weiland staan. Meteen schrik ik wakker uit mijn dagdromerijen, een zebra? In Nederland? Dat kan toch helemaal niet? Super alert zit ik op het puntje van mijn stoel om eens even precies uit te zoeken hoe dat zit. (voor zover dat mogelijk is in een passerende trein dan, natuurlijk)
Mijn "dit kan toch helemaal niet" analyse bleek te kloppen, het was geen zebra, maar geen gewoon paard met een streepjesjas aan. Ha! Mysterie opgelost. Toch kan het me nog niet helemaal loslaten. Want wie trekt er een paard nu een jas aan met zebraprint? En met welk doel?
Ik heb de behoefte om deze bijzondere ervaring, dit gezichtsbedrog, met de wereld te delen. Dus diep ik mijn telefoon op uit mijn tas en type in het twitter en facebook schermpje:
"Ik dacht dat ik een zebra zag, maar het was een paard in streepjesjas"
Nog voordat ik op enter klik bedenk ik me dat er vast niemand is die zal geloven dat ik echt een paard in een streepjesjas zag. En dat iedereen nu vast denkt dat ik heel erg creatief ben. En zomaar mooie dichterlijke zinnen uit mijn duim zit te zuigen. Hoe kunnen zij nu weten hoe fantasierijk de werkelijkheid kan zijn als je er maar oog voor hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten