Heeft u kinderen?

Als ik met een groepje kinderen wat op de BSO aan het hangen ben, vraagt een van hen of ik zelf eigenlijk al kinderen heb.

"Oh nee", denk ik, "daar gaan we weer, kunnen zelfs kinderen me niet met rust laten? Moeten zij mij ook een kinderwens opleggen? Waarom toch?".

Maar in plaats daarvan zeg ik liefjes, "Nee, hoezo?". Zij kunnen er per slot van rekening ook niets aan doen dat ze opgroeien in een hetero normatieve omgeving, waar kinderen baren na een bepaalde leeftijd een logisch gevolg is.

Het jongetje kruipt dichter tegen me aan en zegt dan: "Oh jammer, ik denk dat een kindje u best graag als moeder zou willen hebben. Want u bent altijd zo lief".

U snapt, ik smolt. Helemaal toen de andere kinderen beaamde dat het echt een groot gemis wat voor een eventueel toekomstig kind dat het nog niet geboren is.Ook waren ze het er unaniem over eens dat het ook wel erg fijn is dat ik nu dan tenminste een lieve juf kan zijn.