Want een tekst die op een blog lijkt is dat wel serieus genoeg voor een werkstuk waarop ik beoordeeld en misschien ook wel veroordeeld ga worden?
Of betekend het dat schrijven zo mijn tweede natuur is geworden dat ik het niet meer op een andere manier kan?
Ik zal een stukje uit mijn werk citeren zodat jullie mee kunnen oordelen. Dan mag je zelf weten of je wilt beoordelen, veroordelen of gewoon alleen een oordeel hebt ;)
Hierbij staan dan foto's van kinderen die schoenen tegen elkaar houden om te kijken welke de grootste is en welke de kleinste. En een foto van alle schoenen op een rij met de eigenaren van die schoenen in polonaise achter elkaar en achter hun schoenen. Maar die mag ik niet plaatsen omdat er kinderen op staan.
Voor ordenen en tellen hebben we iets leuks bedacht. Trek allemaal je schoenen maar eens uit, dan gaan we passen en meten wie de kleinste schoen heeft en wie de grootste. Ondertussen werd er natuurlijk ook hard geteld, want je hebt 2 voeten, met 5 tenen aan iedere voet, dat zijn er samen tien. En hoeveel kinderen zijn er eigenlijk? Hoeveel schoenen zouden die kinderen met elkaar hebben? We maakte een lange slang van schoenen. En toen ook van onszelf. Nu zijn we samen 1.
We hebben zoveel geteld, dat Graaf Tel er jaloers op zou worden.
Ik ben niet meer in staat een oordeel te vellen. Denk dat ik er maar eens een nachtje over ga slapen.
kusjes
Wat een origineel idee!! Ik vind alleen het stukje tekst een klein beetje rommelig overkomen. Verleden tijd versus tegenwoordige tijd. Trek allemaal je schoenen uit versus hoeveel schoenen zouden die kinderen.... Begrijp je waar ik op doel? Maar voor de rest had ik jou graag als peuterspeelzaaljuf willen hebben!! :-D
BeantwoordenVerwijderenJa, ik snap je punt, het rommelt wel een beetje boel.
BeantwoordenVerwijderenDat probleem heb ik nu ook! Sinds ik ben gaan bloggen lijken de verslagen die ik heb soms wel erg veel op een blogpost. Vinden de docenten helaas niet zo vermakelijk om te lezen en de laatste tijd krijg ik dan ook erg vaak een opmerking als "je schrijft zoals je praat" (wat overigens onzin is want als ik ga praten zoals ik schrijf, afin) of "je schrijft te beeldend", tsja ik kan er niets aan doen dat jullie graag in slaap vallen bij het lezen van verschillende verslagen. Ach, whatever. I don't care, ik pas het wel weer aan en dan zijn we beiden tevreden ;).
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat er een nieuwe generatie komt die door de invloed van social media anders zal schrijven
Verwijderen