Arthur Japin presenteert het programma Leve Sotsji!, ter voorbereiding van dit programma schreef hij deze brief. Een brief die mij diep ontroerd heeft. En ook nu ik naar het programma kijk ben ik ontroerd. Mijn emoties wisselen snel.
Verdrietig ben ik, omdat de situatie in Rusland zo verschrikkelijk is. Propaganda filmpjes tegen homoseksualiteit, die gewoon uitgezonden worden op televisie. Programma's waarin een presentator verteld hoe gevaarlijk de invloed van Europa is, die hen normen en waarden willen opleggen van vrijheid en gelijkheid die tegen hun normen en waarden in gaan. Want vrijheid en gelijkheid zijn natuurlijk heel gevaarlijk!
Boos ben ik, omdat ook in Nederland 3 aangiftes per week gedaan worden van homogerelateerd geweld. En ik weet dat lang niet iedereen die slachtoffer word van dit geweld aangifte doet. Een vriend van mij is zo vaak in elkaar geslagen alleen omdat hij homoseksueel is dat hij er eigenlijk al vanuit gaat dat er wel weer iets zal gebeuren als hij de deur uit gaat.
Blij ben ik, dat dit programma wordt gemaakt, dat we te zien krijgen hoe erg de situatie is in Rusland, maar ook dat in tolerant Nederland de situatie ook verre van wenselijk is.
Verdrietig word ik dan weer, als ik hoor hoe alle tafelgasten zeggen dat je eigenlijk niet hand in hand kunt lopen met je partner. Ja, misschien in een bos, heel ver van de bewoonde wereld vandaan, waar niemand je kan zien.
Zelf ben ik biseksueel, daar heb ik nooit een geheim van gemaakt. Hoewel de kinderen op mijn werk me tegenwoordig meer als een hasbian zien. "Juf, u was vroeger toch lesbisch?" vroeg een jongetje laatst. Ik heb zo goed mogelijk proberen uit te leggen dat ik inderdaad relaties met vrouwen heb gehad, maar dat het niet iets is dat voorbij is en nooit meer zou kunnen gebeuren. Dat ik niet lesbisch was, maar nog steeds biseksueel ben!
Omdat ik graag een voorbeeld wil zijn. Maar kennelijk niet genoeg een voorbeeld ben om helemaal vrij te zijn van de invloeden van mijn omgeving. Tijdens mijn relaties met vrouwen ben ik zo gewend geraakt om altijd over je schouder te kijken of je wel of niet genegenheid kunt tonen aan elkaar dat ik dat ik nog steeds moeite heb met het tonen van die genegenheid in het openbaar. Want inderdaad, de handjes werden losgelaten zodra we in de bewoonde wereld kwamen. Soms gebeurde het zelfs dat we spontaan van partner wisselde met een bevriend homopaar zodra de buitenwereld zichtbaar werd. Niet bewust. Maar het gebeurde wel. Mijn huidige lief, een man, wijst mij er soms grappend op dat hij een man is. Dat ik niet steeds over mijn schouder hoef te kijken, dat ik ook buiten het bos hand in hand zou mogen lopen, als ik dat zou willen. En natuurlijk weet ik dat ik hand in hand mag lopen met een lief, of het nu een man of een vrouw is. Maar de keren dat ik uitgescholden werd omdat ik ben wie ik ben staan me nog te vers in het geheugen om dat ook werkelijk te doen.
En dan te bedenken dat schelden niet eens echt zeer doet.
En dat vind ik dus wel zo'n achterlijke opmerking, want schelden doet zeker wel pijn. Ergens vind ik dat schelden misschien nog wel pijnlijker is dan geslagen worden. Wanneer je geslagen wordt verdwijnen de wonden, wanneer je uitgescholden wordt duurt het langer voor de wonden geheeld zijn, als ze uberhaupt al helemaal genezen. Het hoort gewoon niet, niet in Nederland, niet in Rusland. En ik vind het jammer dat er alleen over geklaagd wordt, want "wij" als Nederland gaan er wel gewoon met een dikke delegatie heen...
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat schelden ook heus wel zeer kan doen. Maar toch is het redelijk onschuldig vergeleken met de vriend waar ik eerder over schreef die iedere keer dat hij naar buiten gaat op zijn hoede is omdat hij niet weet of er klappen komen en zo ja van welke kant. In die zin heb ik als vrouwelijke vrouw best wel geluk gehad. Aan mij zie je niets. Ik hoef niet bang te zijn in elkaar geslagen te worden om wie ik ben. Hooguit om wat ik heb (met een telefoon over straat lopen zal ik voorlopig wel uit mijn hoofd laten bijvoorbeeld)
VerwijderenIk vind het achterlijk dat mensen WIJ zeggen tegen een paar van die feest-beesten (dat koningspaar en een paar politici) die gewoon op dat achterlijke feestje willen komen omdat ze dat gezellig vinden. Ik zie mezelf helemaal niet terug in dat Koningspaar, gewoon twee mensen, voor mij vertegenwoordigen ze alleen maar een achterlijke cultuur die er al lang niet meer hoort te zijn, beetje met je handje zwaaien leuke reisjes maken op onze kosten en daar ongeloofelijk veel geld voor vangen... Nee ze doen maar lekker, de enige manier om dat homogeweld aan te pakken is door die Poetin uit te schakelen en dat kunnen ze toch niet doen, want Poetin heeft zelfs hooligans ingehuurd die homo's opzoeken en ze dan martelen, allemaal met zijn goedkeuring. Dus je kunt je er beter niet meer druk over maken, gaat toch niets aan gebeuren, en kijk als die homo's nou naar Europa zouden komen dan zeg kom maar, maar Nederland en Europa laten liever mensen binnen die TEGEN homoseksualiteit zijn en het leven van veel homo's in Nederland (vooral ook mijn leven) een hel maken, ik ga geen namen noemen want dan krijg ik heel links Nederland over me heen, en ik krijg al genoeg marokkanen over me heen met hun beledig en getrap.
BeantwoordenVerwijderenEn wat in Rusland gebeurd, gebeurd op dit moment ook in grote delen van America, Europa, Africa en vooral in Brazilie... Zolang je een macho-cultuur hebt, religie die het afkeurt en veel domme, kortzichtige en meelopende mensen dan blijf je dit hebben en een paar mensen kunnen daar weinig aan veranderen ,vooral niet met van die feestjes die de proto-types homo naar voren schuiven zoals de gay-prides, die versterken de haat alleen maar.
Sorry voor de D en T fouten, die zullen er vast wel inzitten!
Ik weet tot wat voor een hel je leven gemaakt word. Wat mij betreft is dit geen kwestie van links of rechts maar van fatsoen. Helaas is er weinig wat ik kan doen. En haalt wat ik kan doen niet zoveel uit. Ik kan dit blog schrijven, dat dan door een paar mensen gelezen word. Omdat ik in een land leef waarin dat mag voel ik me ook een soort van verplicht dat dan maar te doen.
VerwijderenHet veranderd niets, er zal niet iemand dit lezen die normaal homo's in elkaar schopt en nu zal denken, nee, je hebt gelijk, dat is best wel laag van mij, laat ik maar eens een andere hobby gaan zoeken. Maar ik heb het gevoel dat het beter is dan echt helemaal niets doen.
Het ging me meer over de wereld in het algemeen en de gayprides die er weinig aan kunnen veranderen, persoonlijke initiatieven zijn natuurlijk nooit fout of verkeerd, al heb ik het idee dat het helaas meestal voor niets zal zijn omdat de mensheid (groot deel) zo dom, meelopend en naief is...
VerwijderenMaar nogmaals dat was niet tegen jou stukje bedoeld! hoewel je er niet veel aan zult veranderen is je mening geven natuurlijk iets wat je moet blijven doen!
Ik laat me vaak ook meespoelen door emoties ook, in dit geval was het niet jou verhaal maar meer de documentaire die ik over dit gezien heb een paar dagen geleden waarin poetin voetbal-hooligans inhuurde om homo's op te sporen en te martelen met slaan, schoppen en erger...
Ik erger me er ook kapot over dat je er niets aan kan veranderen, de enige manier is geweld, maar dan ben je net zo slecht als henzelf...
hopeloos!
Maar ga vooral door met schrijven hoor! Niets verkeerds met meningen en verhaaltjes en creativiteit! x
Het is maar met het lezen van die brief en jouw stukje dat ik tot het besef kom hoe erg het er wel aan toe gaat in Rusland, voornamelijk dat voor holebi's. Zelf was ik er al lang achter dat Rusland zijn doelen voorbij is gestreefd en de ooit zo mooie revolutie een dagdroom bleek.
BeantwoordenVerwijderenOok hier in België komen er dagelijks meldingen binnen van gay-bashing en het blijkt dat jongeren zelfs nog minder tolerant zijn tegenover holebi's dan de generatie voor mij.
Als je het niet kent, is het vreemd om te zien, zo ben ik zelf ook, maar ik vind persoonlijk dat holebi's meer over straat zouden moeten lopen hand-in-hand, elkaar mogen kussen in het openbaar, etc. Dan zou de wereld het gewoon worden en zou het niet meer 'raar' zijn. Maar een paar idioten verhinderen dit...
Onlangs hoorde ik het nummer 'Same Love' van Macklemore en Ryan Lewis op de radio. Dat raakte mij meer dan elke song ooit heeft gedaan.
Een individuele actie haalt misschien weinig uit, maar ik kan alvast zeggen dat jij toch een persoon weer een wake-up-call hebt gegeven ;)