Koningslied

(of laat ik ook eens een mening hebben) 

Dat Koningslied vond ik bij eerste beluistering al helemaal niets. Het was meer iets voor een geliefde dan voor een Koning, het klinkt alsof we massaal verliefd zijn op de beste man. Voorzichtig Tweete ik dat. Want ik was er van uitgegaan dat het aan mij lag, dat de rest van Nederland het helemaal geweldig zou vinden.

 Maar ik was niet de enige die het niets vond. Twitterend Nederland was het er bijna unaniem over eens dat het lied het niet helemaal was. “Het is meer iets voor een ouder naar zijn kind” las ik bijvoorbeeld. Daarnaast waren er mensen die kritiek hadden op de grammatica, de taalfouten en inhoudloosheid van het lied. Iedereen maakte grapjes over stamppot bij het ontbijt en drie vingers in de lucht voor Willem Lex werd al snel drie vingers op je tiet voor Maxima. Hou je veilig is de nieuwe afscheidsgroet geworden.

Sylvia Witteman wenste niet langer een onderdaan van Nederland te zijn als we echt dit lied namens het volk aan zouden bieden en begon gekscherend een petitie tegen het Koningslied. Onschuldig leek mij. En ook overduidelijk een grapje. En ja nu de eerste mensen grapjes durfde te maken, en kritiek durfde te hebben durfde steeds meer mensen dat in overtreffende trap. Het werd zo erg dat de componist zich genoodzaakt voelde het lied terug te trekken.

Ook hier had Twitter weer een mening over. Hij zou zichzelf nu nog meer voor lul zetten. Wij hadden met zijn allen een creatief proces kapot gemaakt wat door het overgrote gedeelte van mijn timeline jubelend werd ontvangen. Hahahaha, ik met mijn tieten heb het koningslied kapot gemaakt, wat zal ik nu weer eens kapot gaan maken? Maar ook, als we zoveel macht hebben over onbelangrijke dingen hoeveel macht hebben we dan over dingen die er werkelijk toe doen? En aanklachten tegen deze plotselinge verbroedering, want hadden we elkaar niet allemaal ontzettend zitten opjutten? Is de beweging die hier is ontstaan niet ontzettend gevaarlijk? 

Het resultaat, het terugtrekken van het Koningslied en de bejubeling van de mensen die hieraan mee werkte met hun “onschuldige” acties zouden suggereren van wel.  Toch durf ik dit in twijfel te trekken. Je weet van te voren dat er in dit land verdeeldheid heerst over die hele kroning. Je weet ook dat dit een land is van 1500 meningen. Een land waar mopperen en klagen tot de cultuur van het land behoort. Als je zo’n lied maakt weet je dat een groot deel van de Nederlanders het geweldig zullen vinden, en voor 5 euro per kaartje mee gaan staan bleren in Ahoy, maar je weet ook dat een ander groot deel van de Nederlanders het verschrikkelijk zullen vinden en ook die mening niet onder stoelen of banken zullen steken. Is het terug trekken van dat lied dan niet een beetje kinderachtig? Bedoeld om de kritische mens een schuldgevoel aan te smeren? Was het echt zo erg en gevaarlijk wat zich op Twitter afspeelde? Of hebben we hier meer te maken met het aangetaste ego van iemand die niet tegen kritiek kan?